En toen was het zover....

Na een paar maandjes van voorbereiding en de laatste 2 weken hele leuke feestjes, lieve kaartjes en mooie donaties, was het dan toch eindelijk 3 september.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik in het vliegtuig even dacht: Waar begin ik aan! Hoe kan ik mijn prachtige dochter en mijn lieve vrienden en familie achterlaten? Toch is dit wat ik wil, mij voor langere tijd inzetten als vrijwilliger op een basisschooltje in Ifakara, Tanzania.  

De reis
De vlucht verliep prima. Om 22.00 kwam ik aan in Dar es Salaam. Na het kopen van mijn toeristenvisum (langs 5 balies!) en het moeten openmaken van mijn koffers stond ik dan toch buiten. O ja! de hitte, hoe kon ik die vergeten. 
Godlove (de directeur van de school) had ik in januari al ontmoet. Hij zou mij ophalen maar ik kon hem nog niet ontdekken. Aangezien in Afrika het tempo iets lager ligt besloot ik rustig af te wachten. Toch kwam er meteen een vriendelijkeTanzaniaan aangesneld. Waar moest ik heen en kon hij helpen was de vraag. Hij vroeg het nummer van Godlove en belde hem met de vraag of hij onderweg was. Dat was hij inderdaad. Een half uurtje later waren we onderweg naar onze tussenstop.
De volgende dag vertrokken we richting Ifakara. Alsof ik niet was weggeweest, zo voelde het. We kletsten er flink op los in de auto. Onderweg werden wij aangehouden door de politie, 5.000 shilling (ca. 2 euro) armer konden wij verder rijden. Reden onbekend, corruptie is hier nog steeds going on. Een ongeluk met 2 vrachtwagens zorgde voor vertraging van een uurtje. Inhalen doe je hier alleen als je je leven zat bent. Ook nu reden we door Mikumi National Park, het blijft bijzonder om giraffen en olifanten op een paar meter afstand te zien! Na 75 kilometer bumpy road kwamen we om 22.00 uur aan in Ifakara. Ik verblijf hier tijdelijk in een lodge totdat mijn huurhuisje is ingericht.

Ifakara
Al vroeg in de ochtend kwam Lakia langs, een jongedame van 27, zij is de manager van de school. Samen gaan wij proberen de boel te organiseren en de kwaliteit van de school naar een hoger level te brengen. Ik ontving meteen een gift, een mooie rode omslagdoek. Ik kon niet wachten om naar de school te gaan. Behalve de lieve kindjes ontmoette ik daar ook een compleet nieuw teacher team, niet echt verrassend, zo gaat dat hier. Het nadeel van Mzungu (blanke) zijn is dat ze denken dat je rijk bent, ze verwachten een riant salaris. Helaas... het schoolgeld van de kindjes moet zorgen voor de salarissen, het eten en het materiaal voor in de klas. In de middag ben ik met Godlove naar Ihanga village geweest. Hier wordt druk gebouwd aan de 2e locatie. In de toekomst zullen de kinderen van class 2 t/m class 7 hier naar school gaan. Een geweldig mooie locatie in het groen met uitzicht op de bergen. Na 1 dag zit ik er weer helemaal in :). Zwarte voeten, de uitdaging om naar de wc te gaan zonder over je eigen voeten of broek te piesen, vroeg donker, slow slow tempo.....Good to be back!

Donderdag 6 september
Na een koude douche en ontbijtje (2 witte boterhammen en een ei) ben ik in de ochtend naar school vertrokken. Godlove behandeld mij als een prinses (nog wel haha) en brengt mij overal naar toe. Op school e.e.a. uitgezocht. Janne, mijn collega uit België, heeft een goede start gemaakt toen zij hier verbleef begin dit jaar. In zie mooie mappen in de kast, files voor de leerlingen en rapportjes. Heel blij mee. Doel voor de komende tijd is de administratie op orde brengen. Gegevens van de kinderen in exel in plaats van op allerlei losse papiertjes, inzicht krijgen in betaling van de schoolfees etc. Het is heerlijk om de tijd te hebben het goed op te kunnen zetten. 
Het eten is nog een dingetje hier. Lunch is een warme maaltijd en ook in de avond wordt er warm gegeten. Veel rijst, vaak met vis of vlees, bonen, tomaat, ui. Ik zal mij de Afrikaanse keuken eigen moeten maken de komende tijd. Of een kok inhuren:)

Vrijdag 7 september
Ik heb een fiets! Perfect, nu kan ik zelf gaan en staan waar ik wil. Even opletten dat ik aan de linkerkant van de weg blijf. Ze rijden hier als gekken. De vrachtwagens en motoren (vaak met 3 mensen erop) vliegen om je oren. Rechts over je schouder kijken is een must! Om 10.00 uur de 1e teacher meeting gehad op de school. Een jong team, heel leuk. Er zijn 2 kleuterklassen (nursery) vergelijkbaar met groep 1 en 2 bij ons, totaal 48 kindjes. Daarna volgen de primary klassen 1 t/m 5, momenteel 35 leerlingen. De Primary school gaat tot klas 7, hierover later meer.
Het niveau is laag, om hier juf of meester te worden sta je met een opleiding van 2 jaar al voor de klas. Het was een informele bijeenkomst. Behalve kennismaking lag de nadruk op de slogan "1 team - 1 goal". De komende tijd zal ik mij vooral verdiepen in het niveau van de teachers. Er is nu vakantie t/m 23 september, daarna volgt er een school periode t/m 7 december. Het nieuwe schooljaar start in januari. Mooi streven om dan met zijn allen goed te kunnen starten. 
In de middag zijn de nieuwe bureautjes gebracht voor class 1 t/m 5, mogelijk gemaakt door sponsorgeld van Kringloopwinkel Stichting Kook. Rest nog een houten blad en een likje verf. Fijn om "echte" lokaaltjes te hebben straks.
In de avond nog even de nieuwsbrief op onze site www.vriendenvanafrika.be gezet. 

Weekend
Ik verblijf nog in de lodge en leef een beetje uit mijn koffer. Huurhuisje volgt zoals het er nu uitziet op maandag. I go with the flow, wat op zich best knap is. 
Vandaag weer naar Ihanga geweest, foto's gemaakt van de foundation voor de 2 volgende klassen, belangrijk voor sponsors om te voortgang te zien. Godlove is er druk mee, een school bouwen is best een klus. Tezamen met de registratie ervan is het een complete dagtaak. De fundi's (werklui) maken op locatie zelf de stenen voor de bouw. Mooi proces om te zien.
Zondag gestart met verven van de bureautjes en druk geweest met uitzoeken van materialen. Behalve een schriftje en een potlood hebben de kinderen hier niet zoveel. Ze zijn niet bekend met knutselmateriaal, spelletjes of puzzels. Ook leraren zijn weinig creatief, puur omdat zij dit niet meegekregen hebben. Het gaat geweldig worden om hier verandering in aan te brengen, zal zeker een verrijking zijn. De avond afgesloten met een glaasje cognac samen met een journalist van TBC (Tanzanian Broadcast Coöp.) die ook in de lodge verblijft.

Begin van de week
Lakia en ik zijn gestart om de administratie in kaart te brengen. Het is vakantie maar een aantal leerlingen komt in de ochtend naar school voor bijles. Soms maak ik een praatje met de leraren om ze beter te leren kennen. Een goed woordje Engels spreken is belangrijk omdat de kinderen alle vakken in de Engelse taal krijgen, een groot voordeel voor hun toekomst. Ondertussen zorgt Godlove ervoor dat ik goed eet, hij draagt mij op handen en verteld mij iedere hoe blij hij is dat ik er ben. Ik kan daar op zich aan wennen haha.
Dinsdag verhuisd!  Op de heetste dag tot nu toe spullen wezen kopen. Keukenspul, een gasbrander, klamboe, lakens. Grotere winkels of supermarkten kennen ze niet in Ifakara. Alles wordt buiten verkocht, van etenswaren tot matrassen. En als de één het niet heeft wordt er een dealtje gemaakt met een collega verkoper. Een kast koop je bij de timmerman die dit meteen op maat voor je maakt. Het huis is perfect. Slaapkamer, office en keukentje. Zelfs een echte douche, welliswaar koud water maar toch. En een Afrikaans toilet, goed voor de bovenbeenspieren. Het buurtje is vrij rustig. Kindertjes staan binnen no time op je stoep. Toch schijnt het nodig te zijn om hier een Askari (beveiliger) te hebben voor de nacht, met moeite wist Godlove mij te overtuigen. Ik ben de enige blanke hier en niet iedereen kan daar mee omgaan. Mijn huis is ommuurd, er staan in totaal 3 huizen binnen de muren, de overige 2 staan momenteel nog leeg. Ik blijf hier i.i.g. de komende 4 maanden. Vanuit hier is het 15 minuten fietsen naar de school.
Om 09.00 uur ging mijn lichtje uit, best vermoeiend verhuizen.

Zoveel dingen te vertellen, maar het begin is er. 
Liefs en groetjes voor nu x