2022 We zijn er weer

27 januari 2022 - Usa River, Tanzania

Lieve volger, welcome back

Op 12 januari vloog ik voor de 8e keer naar Tanzania. Ik heb het gemist, de kleurrijke vriendelijke mensen, de slow slow leefstijl, de vele shamba’s en de prachtige natuur. Cliché of niet, het voelt toch een beetje als thuiskomen.

De voorbereiding was deze keer iets complexer i.v.m. Covid. De laatste dagen voor vertrek als een kluizenaar geleefd om vooral maar te zorgen dat mijn PCR test negatief zou zijn. Health test ingevuld, vaccinaties in print versie mee, mondkapjes. Afscheid genomen van Fem die op 2 februari voor een half jaar naar Curacao vertrekt, op weg naar een mooi avontuur.

Vertrek
Op Schiphol toch weer mijn koffer moeten openen omdat ik zo slim was een kinderschaartje mee te nemen. Gelukkig mocht de chocola voor de juffies, duplo voor de daycare en de Goudse kaas wel mee. De vlucht was prima, mondkapje op iets minder. Zo soepel als het op Schiphol verloopt zo ongeorganiseerd (voor onze begrippen dan) is het op Kilimanjaro Airport.
Het is een kleine luchthaven, bij het verlaten van het vliegtuig sta je meteen buiten. Nog geen 50 meter verder wordt er gevraagd om je boardingpas, dit omdat de vlucht verder gaar naar Dar es Salaam en er niet per ongeluk mensen uitstappen met eindbestemming Dar. Het is handig om dit vooraf te weten, nu staat iedereen te zoeken naar zijn boardingpas en is de 1e opstopping een feit. Hierna worden we in rijen geplaatst, i.v.m. het checken van de Corona check app (lees: geprinte versie) zijn er 4 tafeltjes buiten voor de aankomsthal neergezet. Geduld is het keyword, laat dat nu net 1 van sterkste eigenschappen zijn haha. We worden regelmatig van rij verplaatst waardoor je ineens weer achteraan staat in plaats van halverwege. Eindelijk komt het tafeltje in zicht, naar mijn papieren wordt nauwelijks gekeken. Volgens het ministerie of health had ik ook nog een sneltest moeten doen maar die laten ze voor het gemak even achterwege, dat scheelt weer 10 USD.
Tijdens het wachten krijg ik sterk de neiging om als reisleidster op te treden. Als je voor het eerst komt, vooral de Kilimanjaro klimmers, kun je er echt geen wijs uit. Hierna door naar binnen waar er 3 loketjes zijn om een toeristenvisum te kopen. Even gokken voor de juiste rij, paspoort en inreisformulier afgeven en op naar loket 4 waar je wacht totdat je je paspoort terug krijgt en een bewijs van goed gedrag 😊. Dan de volgende balie, zonder nummer deze keer, waar je 50 dollar voor je visum afrekent en een stempel in je paspoort ontvangt. Dan zou je denken dat je klaar bent maar moet je ook nog door de douane … And last but not least ga je op zoek naar je koffer die al voor je van de band is gehaald, daar hebben ze tenslotte tijd genoeg voor gehad. Dan nog even al je bagage door de scan  en dan finally naar buiten. Ik raak eraan gewend en neem het zoals het is. Buiten staat Salum al op mij te wachten.

Soort van thuis
Het is heel leuk om Marion weer te zien, lekker wijntje als proost op het nieuwe jaar en heel veel kletsen.
Op Ibes is het vertrouwd, al moet ik even slikken bij het gemis van Violet. Het is in ieder geval fijn om alle bekende gezichten weer te zien. Er zijn een aantal nieuwe mensen waaronder Sam die nu de studenten les geeft en Issa die in het restaurant werkt. Ik hoef jullie niet meer te vertellen wat ik op Ibes doe 😉, met het oog op de opening op 17 januari is er genoeg te doen. De gebruikelijke schedules, schoolcalender en time tables zijn inmiddels gesneden koek. Ook weer aan de gang met sport en allerlei leuke spellen voor binnen en buiten. De opleiding tot daycare juf, of meester, blijft een mooi concept. Iedere periode zes weken leren in de klas en de zes weken daarop het geleerde in de praktijk brengen bij de kinderen. De opleiding duurt 1 jaar waarna een baan in het vooruitzicht ligt en waarbij goede kennis overgedragen wordt.

Het verhaal van Erick
Een jaar geleden alweer sinds ik Erick zag. Toen begon hij aan zijn laatste jaar op de Dinka school. Nu is hij geslaagd en heeft hij een prachtig certificate voor de primary school ontvangen. Een school voor het secondary onderwijs hadden we al gezocht en ook gevonden. Hij heeft eind 2021 twee maanden zomerschool gehad op de Edmund Rice school vlakbij Arusha. Dit bleek echter niet de juiste keuze te zijn …. Ik zag mijn grote vriend op vrijdag 14e januari. Behalve dat het super was om hem te zien had hij helaas ook een slecht bericht. Het is op veel scholen in Tanzania gebruikelijk om leerlingen te slaan, puur omdat de leerkrachten zelf ook zo zijn behandeld en dit de ‘methode’ is die zij kennen. De kennis van opvoedkunde en kinderpsychologie is niet of minimaal aanwezig. Dreigen en slaan is daarom gewoon geworden. Helaas kwam Erick hiermee in aanraking. Iets wat op de Dinka school niet voor kwam en waar hij juist heeft geleerd met leraren over problemen te  praten en respectvol met elkaar om te gaan. Behalve slaan had hij ook moeite met het gedrag van de studenten, stelen, liegen, slechte manieren. Al met al dus tijd om hem daar weg te halen en op zoek te gaan naar een andere school. Gelukkig hadden we het schoolgeld voor het 1e jaar nog niet voldaan.

Ik zal proberen een lang verhaal kort te maken. We kwamen terecht bij een Katholieke school in de buurt maar helaas was deze school vol, de inschrijving was al voorbij. Super jammer! Zo jammer zelfs dat ik toch alles in de strijd heb gegooid om hem daar te krijgen. Uiteindelijk leverde zijn cijferlijst, chocola en verschillende telefoontjes naar Pater Kurian hem een toelatingstest op. We waren blij maar helaas wint de aanhouder niet altijd. Erick had te weinig punten voor het vak science om hem toe te laten. Dat was even een flinke teleurstelling, maar kop op en verder. We hadden in ieder geval een tip gekregen voor een andere school, Star High school, 35 minuten bij zijn huis vandaan. Dus gingen we op pad. Star High ligt ver buiten het centrum, volledig in het groen. Ook dit is een katholieke school gerund door een Tanzaniaanse pater. We werden goed ontvangen en Erick werd al snel aan het werk gezet.  Zijn test ging goed, 74 punten gehaald terwijl er 61 nodig zijn. Top!
Ondertussen kreeg ik een rondleiding, de school heeft ‘maar’ 230 leerlingen, allemaal boarding wat betekent dat de leerlingen alleen met de schoolvakanties naar huis gaan. Grote lokalen, 25 leerlingen per klas, jongens en meiden, sport mogelijkheden, eigen voedsel verbouwing van mais en bonen tot mango bomen, zelf een eigen bakkerij. Goede sfeer, veel ruimte. Ik was enthousiast en Erick ook, beter nog, hij is van harte welkom! Dat was maandag de 24e. Op dinsdag heb ik hem met zijn tante op pad gestuurd voor de inkoop van zijn spullen, van sportschoenen tot een schooltas, toiletspullen, deken en lakens, zaklamp, woordenboeken, muskietennet en de hele tralala. Op woensdagochtend gingen we vroeg naar de school samen met zijn tante Ruth, het is belangrijk dat zij meegaat omdat zij het eerste aanspreekpunt is voor Erick. Na alle administratieve dingen gingen we naar zijn klas. Hij was een beetje zenuwachtig maar toch ook wel weer relaxed, hij wil zo ontzettend graag leren en vrienden maken. De laatste week heb ik veel met hem kunnen praten, het is echt een heel lief joch. Met een hug namen we afscheid. Leerlingen mogen geen telefoon hebben maar via de hoofdmeester kan ik iedere maand contact met Erick hebben via de app of mail, dat is wel fijn.
Eind goed al goed dus! Op naar de volgende fase van zijn leven. En jullie weten het, mijn lieve sponsors, zonder jullie had hij deze weg niet kunnen bewandelen.

Ruth en de kids
Inmiddels ligt mijn hart ook bij aunti Ruth en de andere kids. Afgelopen jaar zijn ze, helaas verplicht, verhuisd en wonen ze nu in een kamer van 3 bij 3 meter. Wij betalen haar huur, dit jaar zijn San en Jan zo lief geweest om dit voor hun rekening te nemen. Thanks! Om je een idee te geven, de huur is 15.000 shilling per maand, dat is ca. 6 euro. Er wordt buiten gekookt en de wc en wasruimte is ook buiten. Ruth woont er nu met 3 kinderen. Jimmy is 13 jaar en is de broer van Erick, de moeder van de jongens is vertrokken toen ze nog jong waren. Hun vader is overleden. Op jonge leeftijd zijn ze bij hun grootouders terechtgekomen en daarna bij Ruth, de zus van hun vader, daar hebben ze geluk mee gehad. Ruth heeft zelf 2 dochters, Rose van 14 en Winnifrida die nu 11 jaar is. Alle drie gaan ze naar een government school in Imbaseni, niet het beste onderwijs maar beter dan niets. Ik heb ze beloofd om volgende week een keer mee te lopen naar de school, ik ben benieuwd.
Dan is er nog een oudere broer Meschak en een zus Loveness maar die wonen niet meer thuis.

Het is altijd gezellig om de kinderen te zien en te kijken hoe het met ze gaat. Ze zijn ook altijd weer blij met de knutselspullen die ik meeneem. Ruth was ook heel gelukkig met haar roze telefoontje die ik van mijn zus had meegekregen, goede bestemming San😊. Ik kreeg een mooie tas cadeau en lieve brieven! Afgelopen zaterdag ben ik even langs geweest om ze Mens erger je niet te leren. Heel leuk!!

Relaxen
En natuurlijk is er tijd om te relaxen, het heerlijke weer draagt daar zeker aan bij (sorry guys, don’t want to make you jelaous). Een duik in het zwembad, potje badminton (1 x gedaan haha), Happy hour in River Trees, modeshow, verjaardagsfeestjes, allemaal erg gezellig

Dieren en natuur
De Big Five ga ik niet spotten maar toch zijn er genoeg andere, misschien iets minder spectaculaire, dieren te zien. Van schildpad nummer 3 tot een palmgier en een sprinkhaan. Er schijnen 5 schildpadden te zijn op de compound, we proberen ze nu een nummer te geven als we ze zien. Maar ook de natuur is hier prachtig!

Dit was het even voor nu lieve allemaal. Komend weekend gaan we naar de Kilitrail met een foodstand van Ibes (Kilimanjaro Trails Festival (kilitrails.com)
Zin in!!
 

Foto’s

14 Reacties

  1. Sandra Krougman:
    27 januari 2022
    ah Sillie, zo leuk om alles te lezen! Geniet verder!!! XX
  2. Ellen Hoogeveen:
    27 januari 2022
    Syl wat mooi om te lezen, hoe je je daar zo thuisvoelt!
    Erick en alle mensen die daar op je pad komen mogen blij zijn met zo'n aanpakker!!
    Veel (werk)plezier nog, liefs en groetjes
  3. Marianne Ackx:
    27 januari 2022
    Ha Syl

    Wat super fijn voor je dat je weer naar je tweede thuis kon gaan
    Niet te filmen zo”n groot vliegtuig waar je dan als je uitstap zo naast staat
    Leuk om je verhalen en belevenissen te lezen geniet ervan
  4. Bob:
    27 januari 2022
    Find ik leuk om jouw verhallen te lezen weer. I zie het zo voor me..
  5. Linda:
    27 januari 2022
    Weer super goed bezig Syl. Je bent zo’n topper 😍
  6. Chantal:
    27 januari 2022
    Wat een avontuur weer Syl! Goed dat je Erick helpt kunnen helpen bij een nieuwe school. Veel plezier daar nog😃
  7. Elly Stolk:
    27 januari 2022
    Zo silvia weer een mooi verhaal sterkte met alles liefs Elly Hans
  8. Marion:
    27 januari 2022
    Leuk om te lezen. Goed bezig Sylvia. Mooie tijd en plezier toegewenst 🍀
  9. Sandra:
    27 januari 2022
    Hey Syl,
    Goed geregeld de nieuwe school voor Erick, fijn dat je er voor hem kon zijn. Ruth, de kids en Marion zullen blij zijn met al je hulp!
    Veel plezier daar en blijf genieten!
    Hou van jou♡♡

    Kus San en Jan
  10. Annette:
    28 januari 2022
    Wat is dat toch geweldig zo vanaf de zijlijn jouw belevenissen en mooie werk mee te krijgen! You go girl!
    Trots op jou. Dikke knuffel!
  11. Judith Weck Weck:
    28 januari 2022
    Wat een kanjer ben je toch, weer heel veel succes!
  12. Sandra:
    29 januari 2022
    Wat een bijzondere wereld toch! Leuk om je verhaal weer te lezen en d.m.v. je foto's er ook een beeld bij te hebben. Wat fijn dat je weer helemaal in je element bent Syl! Enjoy. Dikke X uit Boskoop
  13. Anoushka:
    30 januari 2022
    Wat ontzettend leuk om te lezen Sylvia! Had ik eerder moeten ontdekken, ik heb oude reisverhalen teruggelezen :). En wat ontzettend fijn dat er op zo'n korte termijn een betere school gevonden is voor Erick. Ik lees ook iets over sponsoring, dat krijg ik niet gevonden, leg dat maar uit als je weer thuis bent!
    Als het goed is kom je in een "groene oase" (...) terug, de tuinen gaan over 2 à 3 weken herplant worden.
    Geniet ervan, en tot eind februari!
  14. Miranda:
    7 februari 2022
    Hai lieve Syl,
    Wat heerlijk om weer mee te kunnen lezen. Geweldig om de foto's te zien en dat filmpje is echt zo super!!! Heerlijk!!! En wat goed dat Erick nu zijn plek heeft gevonden. Top geregeld. Vooral ook zo fijn om te lezen dat jouw komst direct weer als THUIS voelt.
    Zo fijn!!! Geniet lieverd. Een kus met een dikke knuffel, Miranda