Getting somewhere

We zijn ruim een maand verder en ik moet zeggen, we are getting somewhere. Blijdschap, frustratie, mooie momenten, tegenvallers... we hebben alles wel zo'n beetje gehad. Langzaamaan begint zich een team te vormen en dat is goed om te zien. Zowel binnen als buiten de school valt de hulpvaardigheid en vriendelijkheid van de inwoners van Ifakara op. Alles speelt zich af op straat. Mensen hebben tijd voor elkaar. Kinderen zijn altijd buiten en altijd enthousiast als ze je zien. Er is veel gebeurd de afgelopen weken, hoog tijd om jullie weer even bij te "praten".

Donderdag 4 oktober
Improviseren vandaag, juf Adelina is ziek en juf Fatuma is er ook niet. Na wat geschuif hier en daar lukt het om de dag door te komen. Jammer want we zitten middenin de opbouw van het doorvoeren van kleine regeltjes voor de kinderen. Zonder juf is dat lastig. Het eten en drinken bij de nieuwe plek gaat best goed. Na een paar dagen hebben de kids, en de leraren :) , aardig in de gaten hoe het werkt. Voorlopig nog even op de grond zitten in afwachting van de tafels en bankjes.
In de middag heb ik mijn 1e Swahili les en ontmoet ik Jacqueline. Een pittige mama van 31 die zowel Swahili als Engelse les geeft aan particulieren. De klik is er, het wordt een leuke middag!
Op vrijdag is Adelina nog ziek, helaas is juf Fatuma ook nergens te bekennen. Ik vrees dat we voor haar iemand anders moeten zoeken. De flexibiliteit van de andere leerkrachten is iig groot. Niemand klaagt als hij of zij voor een andere klas wordt gezet. 
De laatste briefjes van de kinderen komen binnen, bijna iedereen is nu geregistreerd. Opvallend is dat kinderen vaak hun leeftijd niet weten en al helemaal niet wanneer ze jarig zijn. Vanaf het nieuwe schooljaar in januari zal een copie van hun birthcertificate nodig zijn. Ik heb het idee dat ouders soms maar een beetje gokken. We besluiten geen teachermeeting te houden gezien het lage aantal teachers. 
In de avond heb ik een videogesprek met Mir, Bren en Sas. De 1e keer dat ik er niet bij ben, best gek. Ver weg maar toch even heel dichtbij. Ook bel ik met San en mijn mama die op deze dag 76 is geworden! 

Weekend
Vanaf vandaag heb ik een nieuw mobiel nummer, op mijn oude 06 ben ik niet meer bereikbaar. Via FB, de mail en app hoop ik iedereen op de hoogte te hebben gebracht. Ik lees de leuke reacties op mijn vorige blog en ben druk met mijn lieve sociale contacten :). Regelmatig heb ik contact met Michel (Vrienden van Afrika) voor een update gesprek. Voor mijn (lees voor sommige: ons) sponsorkind Erick ontvang ik een invoice die niet helemaal klopt. Daar moet ik even achteraan. Mijn 2e Swahili les staat gepland om 5 uur, het is te gezellig. Onderwerp: pronunciation. De uitleg is in de Engelse taal en veel woorden moet ik eerst vanuit Engels naar Nederlands vertalen voordat ik uberhaupt begrijp waar het over gaat. Grammatica was al nooit mijn sterkste kant...tel daar mijn leeftijd bij op haha. Ik vrees dat er heel wat lesjes nodig zijn. 
Zondag is een relaxte dag. Ik verzamel mijn was, drink thee met Hadidja, ga naar de ijsshop met Lakia en eet in de avond met Godlove. Hij is druk met het registreren van de school. In Nederland zal het niet makkelijk zijn maar hier lijkt het mij ook erg ingewikkeld. Toch is het van groot belang dit zo snel mogelijk voor elkaar te krijgen.

Blue monday!
Teacher Hilary komt niet opdagen, via de telefoon meld hij aan Lakia dat hij een ander baan heeft. Huh? zeg ik, hoe bedoel je?
Omdat ook Fatuma niet terugkomt hebben we toch een probleem. Ik besluit hem te bellen en vraag naar de reden. Mijn salaris is te laag zegt hij. Even twijfel ik of ik de juist aan de telefoon heb. Dit is de man met wie ik een paar dagen eerder een gesprek heb gevoerd over de opbouw van de school, de kansen voor een leraar op een English medium school, het salaris... Blijkbaar is het hier normaal om een besluit zoals deze te nemen. Zonde, ik dacht dat we een goede in huis hadden. Ik noteer wel even dat we met contracten moeten gaan werken vanaf januari 2019. 
Ondertussen ben ik druk met Lakia om de ontvangsten van de schoolfees in kaart te brengen. Het resultaat is niet zo best, 26% van het totale bedrag voor de 4e term (okt.- nov. -dec.) is binnen. Voor het eten wordt per maand apart een bedrag voldaan, het percentage voor food staat op 40%.  Van deze bijdragen moeten de salarissen, het schoolmateriaal en het eten worden voldaan. Als we 25 kg rijst kopen kan ik niet zeggen dat de betaling later komt. Het is boter bij de vis. Dit zou ook moeten gelden voor de schoolfees, echter hebben we hier wel met kindjes te maken en is het best pittig om ze naar huis te sturen omdat hun ouders (nog) niet kunnen betalen. Leg het maar eens uit... Toch is het noodzaak om het op deze manier te doen. Later op de dag bellen we met Ramadhan, een leerkracht die een week eerder zijn CV en sollicitatiebrief kwam brengen. Hij is bereid om de volgende dag te komen. Thuis aangekomen is het druk voor mijn poort, vrouwen en kindertjes. Ik pak wat springtouwen en ander spul om mee te spelen en iedereen heeft de grootste lol!  In de avond maak ik weer een nieuwe timeschedule en typ ik de brief voor de oudermeeting in het Swahili.

Nieuwe dag, nieuwe kansen..
De nieuwe leraar arriveert en we kunnen weer aan de slag. Gelukkig is Lakia in het bezit van haar teacher diploma en kan ik haar inzetten als juf. Bij de stationary print ik de brief voor de ouders. Als de kids naar huis gaan kan het mee. Het in, - en uit de klas gaan lukt steeds beter. In plaats van veel geduw en geschreeuw maken ze nu per klas keurig een rijtje. De kleintjes zijn het schattigst, die staan gewoon rustig te wachten op wat er gaat gebeuren. In de middag komt er een fundi langs voor de maten van de stoeltjes en tafeltjes voor de nursery klassen. We bestellen 36 stoeltjes en 12 tafels. Ook worden er planken in de keuken gemonteerd, al gaat dat wel op zijn Afrikaans en moet ik mij inhouden om in te grijpen. Meestal fiets ik rond 5 naar huis, ga nog even langs de kleine supermarkt en langs mijn fruitkraam. Thuis is er gelukkig altijd de koude douche...
De volgende dag is het verrassend koel, heerlijk! Ik werk even thuis en stuur een donatie aanvraag naar de Kringloopwinkel in Reeuwijk. Zij hebben ons al eerder gesponsord en ieder jaar is er de mogelijkheid een nieuwe aanvraag te doen. Natuurlijk maken we daar graag gebruik van. Op woensdag staat er sport op het programma en gaan we met de kinderen naar een veld in de buurt. De enige voetbal op de school is lek en ik besluit een nieuwe te kopen. Eén die we alleen op het sportveld gebruiken om er zolang mogelijk van te genieten :) Met de kleintjes blijven we op het schoolpleintje waar ik probeer de spellen aan de juffen uit te leggen. Zelf met ideeën komen is nog iets teveel gevraagd, wel zijn ze enthousiast. Later in de middag breng ik met Godlove en Lakia een bezoekje aan de bank, de eerste stappen voor het openen van een schoolaccount worden gezet. Erg belangrijk, de ouders moeten vanaf januari de betalingen regelen via de bank. Het is dan gedaan met de cash betalingen op school. Later als ik weer thuis ben heb ik een aantal buurjongens op bezoek die graag een puzzel willen maken. Hoe gewoon het bij ons is zo bijzonder is het hier. 
Donderdagochtend kan eindelijk de nieuwsupdate van Erick eruit. Ik heb foto's ontvangen en ook zijn schoolresultaten zijn binnen. Hij doet het bijzonder goed, in 2019 hoop ik hem zeker weer te kunnen zien. Ik maak nog even snel mij huiswerk voor mijn Swahili les, het schrijven van een kleine dialoog, en fiets naar school. Lichte paniek omdat het ineens allemaal teveel lijkt. Het leren van de taal, het zoeken van goede leraren, voorbereiden van testen voor de kids, tussendoor verven, constructie dingetjes... Dan moet er ook nog ergens een stukje land gevonden worden voor het bouwen van het volunteerhuis. Ik zeg, maak mij niet gek! Gelukkig is er dan het bericht van mijn lieve dochter die appt dat ze een 7,4 heeft voor haar tentamen bankwezen, het hoogste cijfer op 2 na!, en besef ik weer hoe enorm trots ik op haar ben. 
De vrijdagverloopt als de voorgaande dagen, met ups en downs. Juf Johari is ziek en ik zit met 20 vierjarige waar ik iets mee moet. Gelukkig is daar Amisha, onze rechterhand en manusje van alles die bij kan springen. Door de constante wisseling van leerkrachten is het lastig regels te handhaven, het niveau is laag en ook is de discipline ver te zoeken. Pure frustratie soms. We besluiten de boel te laten en met de kleintjes een ketting te maken van rietjes, altijd een succes! Op school heb ik een videogesprek met Gep en willen de kids haar natuurlijk zien en met haar praten. Super leuk! Tikje emotioneel, dat dan weer wel. Na de teachermeeting ga ik langs de shop, dringende behoefte aan chocola :0

Mwishoni mwa wiki (oftewel weekend)
Zaterdagochtend ga ik op weg naar de parentmeeting op school.  Al vroeg op de ochtend zie ik groepjes vrouwen die met elkaar de was doen, jongens met hun piki piki's die staan te wachten om mensen te vervoeren, vrouwen op weg naar de markt met trossen bananen op hun hoofd, mannen in hun blote bast die enorme zakken rijst en suiker uit vrachtwagens laden, overal de geur van chapati (komt oorspronkelijk uit India waar ze het flat bread noemen ), het eindeloze getoeter van bajaj's die voorbij scheuren, kindjes die spelen langs de straat, groepjes mannen die zich verzamelen om te dammen of te praten.  Altijd iets te zien onderweg. De meeting staat om 10.00 uur gepland, om 11.00 uur zijn er 34 ouders aanwezig en kunnen we beginnen. Het voornaamste punt is de schoolfees, er wordt besloten om de kinderen maandag naar huis te sturen indien de ouders niet betalen. Gelukkig ziet men hier de noodzaak van in. Ze kunnen er ook niet echt omheen, op het blackboard maken we de situatie duidelijk. We bespreken ook het nieuwe time schedule, vanaf maandag zijn de kinderen om 15.00 uur uit i.p.v. 16.10 uur. Ook gaan de kleintjes op woensdag eerder naar huis. In de brief hadden we al melding hiervan gemaakt, enkele ouders reageerden erop. Veel mensen hebben een shamba (stukje land) en werken. Een ouder oppert de mogelijkheid om kinderen langer te laten blijven tegen betaling. Sommige kinderen staan om 07.00 uur voor de poort en worden om 17.00 uur opgehaald! Moeten we in Nederland doen haha. Godlove informeert de ouders over de voortgang in Ihanga Village, een aantal boardmembers zijn er geweest en zijn erg enthousiast. Wellicht gaan de kinderen van deze ouders in de toekomst naar onze Primary school in Inhanga. Na de meeting ga ik lunchen met Lakia en dan lekker naar huis. 
Op zondag heb ik Swahili les. Daarna ga ik met Lakia en Jacqueline op stap en eindigen we bij mijn juf thuis waar we koffie drinken, met de kids spelen en in de avond ugali maken.

Monday - Payday
Ik zie een beetje tegen deze dag op. We hebben ons bureau naar buiten verplaatst en zitten om 07.00 startklaar. Lijsten van betalende en niet-betalende kids liggen klaar. Receipt boek in de aanslag, laptop erbij... Vervelende klus want we sturen echt veel kinderen naar huis. Uitleg aan de kinderen is van belang, kids die niet alleen naar huis kunnen laten we wachten totdat de ouders zijn gebeld om ze op te halen. Gelukkig zijn er ook veel mensen die komen betalen, ook al gaat dat soms in termijnen. Er worden veel regelingen genoteerd. Aan het einde van de ochtend zijn er 40 kinderen en is er een stijging van 10% te zien in de schoolfees en de betalingen voor het eten. Het begin is er! 
Vandaag vertrekken onze Standard 4 kinderen naar Miyonga. Omdat wij nog in het proces van schoolregistratie zitten kunnen zij niet via onze school aan het verplichte landelijke examen deelnemen. Op Miyonga, een school in de buurt, krijgen ze toch de kans. De voorbereiding vindt ook daar plaats. Best pittig voor onze 3 kinderen van 10 en 11 jaar, ze zijn een week of 5 van huis. Nummer 4 kan helaas niet mee vanwege de kosten. In de 3e week van november zijn de examendagen. Terug naar huis fiets ik mee met Kessy, een teacher met potentie, maar ook één die wel een bijspijker cursusje Engels nodig heeft.
De dinsdag ochtend verloopt hetzelfde als de dag ervoor. Het aantal kinderen stijgt naar 50. We krijgen een sollicitant op bezoek waar de afspraak mee maken om proef te komen draaien. Op het moment lukt het met de leraren en het aantal kinderen dat aanwezig is maar de verwachting is dat er meer kinderen zijn aan het einde van de week. In de middag krijgen we bezoek van de dames van de bank. Zij willen graag rekeningen openen voor onze medewerkers, dat snap ik :) maar laten we eerst maar even afwachten wie er blijft en wie niet. Ook heb ik een praatje met een gepensioneerde leraar, hij lijkt erg oud maar zal waarschijnlijk rond de 65 zijn. Lastig in te schatten. Hij is erg enthousiast en vraagt of hij iets voor ons kan betekenen, tegen betaling uiteraard. Ik noteer zijn gegevens en zet hem even on hold. Later in de middag is het alweer tijd voor mijn Swahili les, ik besluit de 3x in de week voorlopig op 2x te zetten, de dinsdag en de zaterdag. Het is gewoon te druk nu, ik heb amper tijd om door te nemen wat we gedaan hebben. Voor nu even beter denk ik.   In de avond nemen we een kijkje in het huis van een vriend van Godlove. We zijn nog soort van druk met een nieuwe berekening voor het volunteerhuis. Hierbij is ook de indeling van belang. Wordt vervolgd...

Woensdag 17 oktober
Nyanda, onze proef sollicitant, komt niet opdagen! Ouders die beloven te betalen komen niet. Kleine bouwdingen gaan fout. Hmmm.... tijd om mijn verwachtingen bij te stellen schat ik zo in. Ik ben er snel klaar mee deze dag, koop chocola, en maak het "in geval van nood" kaartje van Inez open.
Dat helpt! Echt, zonder vriendinnen ben ik kansloos.
De volgende dag ziet er weer wat beter uit. Tunu, een jongedame van net 19 jaar, komt proef draaien in onze pre-one klas. Middle (24 kids) en pre-one (10) waren tot nu samengevoegd en dat was net even teveel. Om een certificate te krijgen voor early childhood teacher ga je hier een jaartje naar school. Je komt van secondary school (vmbo bij ons) en daarna specialiseer je je om les te geven aan kinderen tussen de 4 en 7 jaar. Het zal je niet verbazen dat het niveau van Tunu laag is. Maar beter dan dit gaan we het niet krijgen. De Tanzaniaanse overheid zou er goed aan doen om de opleidingen voor de leerkrachten onder de loep te nemen. Hoe kan een kind iets leren als de juf er al moeite mee heeft? We besluiten haar een kans te geven, bouwen een tussenwandje in het lokaal en gaan aan de slag. In de middag vinden we een oplossing voor het I don't have a pencil probleem. We snijden plastic waterflessen halverwege doormidden en zetten hier voor iedere klassen potloden en gummen in. De leraar neemt het bakje in de ochtend mee naar de klas en einde dag gaat het weer mee naar kantoor. Soms zijn dingen simpel op te lossen. Ik verdiep me in de Syllabus van de Nursery afdeling. Hierin wordt vermeld welk niveau een kind moet hebben in bijvoorbeeld middle-class. Welke vakken moeten er gegeven worden en hoeveel uren in de week per vak. Moet een kind kunnen tellen tot 20 of tot 10?
Moet het al kunnen rekenen? Het alfabet weten, letters schrijven? Dit wordt een klusje, zeker gezien de leraren mij ook niet echt een antwoord kunnen geven. Lakia is bezig met het maken van een evaluatie formulier voor de teachers. Observatie in de klas begint vanaf volgende week. Heel fijn dat Lakia zelf een degree heeft en dit oppakt :) .  Ook ben ik erg blij met de komst van onze volunteer. Vanaf 5 november gaat Lara uit Basel, Zwitserland ons helpen t/m half januari. Lara is 25 jaar en juf. Haar vriend Philip gaat in dezelfde bij IHI (International Health Centre) aan de slag. Via de mail heb ik contact met haar, ik kijk er nu al naar uit!  In de avond haal ik mchele (rijst) en samaki (vis) in de buurt van mijn huis.  

Einde van de week
In de ochtend probeer ik er nog even wat Swahili werkwoorden in te stampen en ga dan naar school. We knutselen met de kleintjes en ik waag me weer aan een nieuwe sollicitant . Het lijkt alsof Noela er zin in heeft om in de Primary klassen te beginnen. Ze heeft de juiste papieren en haar Engels is goed genoeg.
Het salaris wat ze vraagt kan ik haar niet geven maar ze neemt genoegen met minder. Het plan is om na het weekend te starten. Na schooltijd hebben we teachermeeting. De grootste uitdaging blijft het zoeken naar het op de juiste manier overbrengen van informatie. Het zijn allemaal ja-knikkers maar ze snappen er ondertussen niets van. Als ik besluit hen te laten praten komt er nauwelijks respons.
Het was een pittig weekje, in de avond eet ik met Godlove die mij er nog even op het frustratie level wijst. Duhhhhh....
We puzzelen nog even met het volunteerhuis en dan is het weekend.

Rust
Zaterdag een lesje Swahili, lunchen met Lakia, lezen, rommelen. Op zondag maak ik een praatje met mijn buurman. Hij is voor bepaalde tijd werkzaam in Ifakara en doet iets met corruptie bestrijding. Goede zaak denk ik. Het gaat niet zozeer om cash betalingen die in de pocket verdwijnen maar vooral ook over het vervalsen van documenten etc. Langzaamaan merkt hij dat er verandering komt in de denkwijze van de bevolking.
Hadidja komt om mijn was te doen en ik maak testen voor mathematics en science voor de komende week. En laten we ons rooster niet vergeten, er komt tenslotte een nieuwe juf! Ik ga naar de stationary voor een aantal kopieen. Helaas is de printer kapot. Wacht jij even hier zegt de man, ik ga het regelen. Dus ik zit daar in de kleine shop maak wat kopieen voor een klant, reken af en speel even eigen baas. Van korte duur want al snel komt de man terug met mijn roosters. Ik zeg: Top geregeld. 

Een vloek 
Er rust een vloek op de maandag! Kan niet anders! Juf Noela komt niet opdagen, via via hoor ik dat ze ook ergens anders voor de klas staat. Wellicht was ze dat even vergeten. Maar het leven gaat door. We starten met de testen voor de kids om zo het niveau in kaart te brengen. Mijn verwachtingen zijn laag. Er zijn zoveel wisselingen geweest in leerkrachten het afgelopen jaar. We kunnen het de kinderen niet kwalijk nemen. 
Er zijn 10 kleine stoeltjes gebracht voor de pre-one klas. De kindjes van Tunu kunnen nu iig van de grond af. Ook hebben we een nieuw krijtbord opgehangen, het lijkt op een klasje nu. Ik bel leraar Nyanda, degene die vorige week niet op kwam dagen. Hij heeft contact gehad met Lakia en vraagt om een second chance. Komt soort van goed uit nu Noela niet komt. Aan de telefoon vraag ik hem of hij het zeker weet. Jazeker is zijn antwoord , ik ben er morgen om half 8. Helaas pindakaas blijkt dat de volgende dag niet zo te zijn en vraag ik me serieus af wat deze mensen mankeert. Op dinsdag gaan we door met de testen en proberen de leraren die er zijn wat van de lessen te maken.
Op woensdag neem ik Fortunatus aan, ik heb een serieus en heel duidelijk gesprek met hem. Hij moet op zijn minst denken dat ik niet goed snik ben maar ik heb het even gehad met al die mensen die niet op komen dagen. Voor de zekerheid wacht ik met aanpassen van het rooster. In de middag heb ik contact met Fem via de app. Ik mis haar en soms is dat lastig. Het helpt als ik weet dat het goed met haar gaat. 
Godlove is druk met het regelen van kleine reparaties, muurtjes worden gestuct, nieuwe palen voor het hijsen van de vlag worden geslagen. Het idee is om het schoolplein te egaliseren om zo het zand en stof kwijt te raken en gedurende het regenseizoen het plein droog te hebben. Godlove laat alvast partijen stenen storten, wat ik niet echt handig vind omdat de kinderen nauwelijks ruimte hebben om te spelen. 

Donderdag en vrijdag is het druk op school. De uitslagen van de testen zijn niet al te best tot nu toe. Alle vragen zijn in het Engels, ook voor vakken als mathematics and science, en als je dan moeite hebt met de taal wordt het erg lastig.  Wel leert het ons veel en kunnen we de belangrijkste dingen als eerste aanpakken. De teachermeeting is kort. Ik vraag de leraren of ze een verbeterpunt voor de school kunnen noemen. Ze zijn niet gewend om actief deel te nemen en het duurt dan ook even voordat er enkele antwoorden komen. Ik denk dat ze blij zijn wanneer ze naar huis mogen haha. Die lastige Mzungu met al haar vragen.... In de avond neem ik afscheid van Julian die gaat studeren in Dar es Salaam en drink ik een biertje met de Boss.

Zaterdag ga ik met Jacqueline naar een lodge hier in de buurt en genieten we lekker van een chicken sandwich. We nemen nog wat grammatica door en halen daarna Saidi op, de vriend van mijn juf. Zij gaan binnenkort een huisje bouwen in Kwa Shungu, dit is een gebied in de buurt waar ik nu verblijf. Zijn vader had een aantal plots (percelen) die hij verdeeld heeft onder zijn kinderen. Een aantal van de kinderen heeft geen interesse en daarom nemen we even een kijkje. 
Het is een ruim gebied, open, met hier en daar wat huisjes. Ook is het vlakbij de Kilombero river. Het lijkt mij wel wat maar ik moet het checken met Godlove. Het regenseizoen speelt een belangrijke rol bij het kopen van een stukje land, ik wil wel graag droge voeten houden ;)
Zondag vergeet ik altijd wat ik doe, niet zoveel waarschijnlijk. De rit naar de ijsshop is inmiddels vaste prik.

En dan ineens ben ik alweer 9 weken in Ifakara! In het begin van de nieuwe week hebben we 26 betalende kinderen en veel beloftes voor een betaling. De komst van leraar Fortunatus stellen we even uit met dit aantal kinderen. Vandaag plaatst het heren turnteam zich voor de WK finale in Doha!! Heel knap! Balen dat het ontvangen van een livestream hier niet mogelijk is.
Er worden voorbereidingen getroffen voor een plafond in the office, in Ihanga zijn ze druk met het maken van de stenen voor de voortgang van klas 3 en er wordt een voorbeeld gebracht van de tafel en bankjes voor de lunch. In de klas ronden we voorlopig de laatste testjes af. 's Avond is het heet en donker, geen elektriciteit, we moeten het met een kaarsje doen. Voordat mijn telefoon 0% aangeeft krijg ik nog door dat we met een foto in het midden van het carnavalsboekje staan. Altijd leuk! Op 1 november begint Fortunatus, al snel blijkt dat hij iets in zijn mars heeft. Nu nog fingers crossed dat hij blijft. In de middag heb ik een gesprek met de leraren van Primary en stellen we met elkaar een nieuw rooster op. Zal het dan toch goedkomen? Er worden 3 tafeltjes en 15 stoeltjes gebracht voor Nursery, geduldig wachten we de rest af. Ik krijg een filmpje van Fem die lekker aan het indoor skiën is met een vriendin, 4 jaar gelden alweer dat ze op de latten heeft gestaan. Naomi Visser wordt knap 14e tijdens de Allround finale (turnen) in Doha.
Vrijdag doet Lakia een rondje observatie van de leerkrachten en maak ik me druk over mijn werk,- en verblijfsvergunning.  

Sharing experience
In het weekend hebben we een leraren bijeenkomst. Een ochtend om ervaringen uit te wisselen. Fortunatus leidt de workshop en het wordt erg interessant.
Hoe bereid je je lessen voor, welke lesmethode gebruik je, hoe motiveer je je leerlingen. We praten over timemanagement en het ontwikkelen van je eigen stijl. Het is een zinvolle ochtend waar ook de leraren weer mee verder kunnen. In de middag Swahili les waar ik erachter kom dat er in deze taal 7! noun (zelfstandig naamwoord) klassen zijn. Too much. In de avond gaan we richting  town om te eten, Saidi is er ook. Het is een restaurant/pub waar op een groot scherm de voetbal aanstaat en op een scherm ernaast muziek clips worden gedraaid. Het geluid staat op beide even hard. Gelukkig is alles buiten en kunnen we elkaar ergens achterin gewoon verstaan. Helaas brengen ze de gouden medaille van Epke niet in beeld. We drinken Savanna, een cider bier uit Zuid Afrika, en eten gefrituurde banaan met mishikaki (meat). Het is een leuke avond! De volgende dag ontmoet ik Lara en haar vriend Philip. Ik ben nu al blij met haar. Het is prettig om even met niet-Afrikaans mensen te spreken. We hebben meteen een goede klik en bespreken wat ze wil gaan doen. Godlove stuurt een update uit Ihanga, de deuren van klas 1 en 2 zijn geplaatst.
De rest van de zondag doe ik het rustig aan, toch een licht katertje....

Begin van de week
De 1e dag van Lara. De kinderen zijn erg enthousiast. Nog een Mzungu, hoe gaaf is dat! De tafels en bankjes voor de dining worden gebracht, het ziet er super goed uit. Lara gaat zich deze 1e week richting op de nursery klassen. In de middag maken we samen met de juffen een nieuw timeschedule en voeren we de sportmiddag weer in. De volgende dag is Lakia ziek, Lara neemt de les social studies van haar over. Het gaat haar allemaal makkelijk af. Ze verbaasd zich vooral over het niveau van de leraren en heeft al snel in de gaten dat er nog het een en ander moet gebeuren. We hebben in de primary klassen het vak Art weer toegevoegd. Dat betekend dat er weer geknutseld kan worden. Leuk! Klas 1 is happy vandaag. Bij de kleintjes zijn we druk met het begeleiden van spellen en puzzels in de klas, de organisatie en uitleg vergt wat tijd. Want hoe ga je puzzelen in een klas met 21 zes-jarige die dat nog nooit hebben gedaan. In de middag hebben we het over het lesmateriaal en de boeken. Vooral de syllabus voor Nursery roept veel vragen op, wat moet een kind van 5 jaar beheersen aan het einde van het schooljaar? Lara praat met de juffen, zoekt op internet en gaat aan de slag. Er zijn op dit moment 60 kinderen aanwezig van de ca. 85. Af en toe druppelt er weer één binnen, het is maar de vraag of de rest nog terugkomt voor 7 december wanneer de vakantie start. Samen met Sauda, onze kokkin, nemen we in de middag de keuken onderhanden. Dat was een soort van dumpplek geworden. Het was even zweten maar het resultaat is goed. Ik cancel mijn Swahili les vandaag, even geen puf ... Op woensdag bereid ik de knutsel voor in klas 2 en 3, voor deze kinderen is alles nieuw en ze zijn dan ook muisstil als je iets uitlegt. Lara gaat met de kleintjes naar het sportveld en ondervind weinig medewerking bij de juffen. We hebben het hierover en passen onze strategie voor volgende week aan. Iedere juf moet zelf een spel bedenken en uitwerken. We gaan het zien. Lakia besteld chips Majai voor ons en we eten even rustig met zijn 3-en als de kleintjes naar huis zijn en de oudere kids op het sportveld. Lakia brengt het lessonplan weer terug in de klas. Een voorgeprint boek waarin de leraar wordt geacht zijn les voorbereiding te maken. Slimme zet. 

En nu is het donderdag 8 november en heb ik net mijn blog gepubliceerd :)  
Lieve groetjes van mij xxx